روياي زندگي مامان و بابا

چه می شد آه اگر کوفه آفریده نمی شد که هیچ نقشۀ شومی در آن کشیده نمی شد چه می شد، آه خدایا، حصار حوصله ی شهر به گرد این همه بی غیرتی تنیده نمی شد نفاق خیمه نمی زد به دشت عادت مردم و روح جاری نفرین در آن دمیده نمی شد چه می شد، آه که طغیان کینه ورزی این شهر برای فرق علی، تیغ زهر دیده نمی شد درخت سبز عدالت، در آن سکوت مکدّر برای صاعقه این گونه برگزیده نمی شد و در مساحت آن اتفاق سرخ و مه آلود صدای پای علی نیمه شب شنیده نمی شد و آفریده شد این شهر، غرق یک غم مرموز به جز فریب در این شهر اگرچه دیده نمی شد ورق ورق همه تقویم شرم و بدنامی است چه می شد آه اگر کوفه آفریده نمی شد ...

چه خوش است یا رب امشب، كه خطاى ما ببخشى   ز كرم كنى نگاهى به جمیع شرمساران